Arthur Ophof had zich het leven toch anders voorgesteld. In plaats van spectaculaire reizen te maken naar verre landen, staat hij vier keer in de week in de file van Purmerend naar Breukelen én in de file van Breukelen naar Purmerend. Groots en meeslepend kun je zijn uitgebluste, kinderloze huwelijk en zijn autovrije hofje voor de deur niet noemen. En hij wordt vijftig, dus de tijd begint te dringen. Maar als zijn werkgever hem ‘helaas’ moet ontslaan en hij er een mooie ontslagvergoeding uit weet te slepen, openen zich onverwachts mooie perspectieven op een geheel nieuw leven…(bol.com)
Mijn eerste Hendrik Groen. Nadat ik naar de theatervoorstelling van zijn twee vorige boeken was geweest was ik verkocht en moest ik zijn nieuwe boek ook lezen. De cover van het boek is erg eenvoudig en daarom misschien wel zo aantrekkelijk. Het zwart / wit / groene geeft een frisse uitstraling.
Na het eerste hoofdstuk zit je gelijk in het verhaal en wil je maar één ding en dat is doorlezen tot het eind. Binnen twee dagen was het boek helaas al uit en heb ik van elke bladzijde genoten.
Om sommige passages tussen Arthur en zijn vrienden heb ik heimelijk zitten lachen. Hun soms kinderlijke humor is geweldig en de spot die met onder andere de dood en verdwijnen wordt gedreven is geweldig.
Daarnaast was het een leuke toevoeging om ook het verhaal te lezen vanuit het perspectief van de vrouw van Arthur, hiervoor had de schrijver speciaal cursief gedrukte hoofdstukjes voor aangebracht in het verhaal.
Het boek is zoals de laatste zin in het verhaal zegt: groots en meeslepend! Een aanrader voor iedereen.
9.0
Leven en laten leven – Hendrik Groen
Uitgeverij: Meulenhoff
Bedankt uitgeverij Meulenhoff voor het sturen van een recensie-exemplaar!